،دانلود ,تحلیل و بررسی و آنالیز میدان بهارستان-
بخشی از مطلب
بهارستان از واژه های زیبای فارسی است که نورالدین عبدالرحمن جامی از شعرای
بلند آوازه قرن نهم هجری ایران، این نام را برای یکی از بهترین آثار مکتوب
خود انتخاب کرده است. میدان بهارستان از قدیمی‌ترین میدان های تهران است.
این میدان از جنوب به محله سرچشمه (و پس از آن چهار راه سیروس و میدان
شوش)، از شمال به محله فخرآباد (و سپس پل چوبی)، از غرب به باغ سپهسالار و
از شرق به خیابان شهدا (ژاله) محدود است. دلیل اصلی اهمیت این میدان وجود
مجلس ملی (شورای اسلامی) در این میدان است. ضلع شمال غربی این میدان بورس
فروش ساز در تهران است و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شمال غربی این
میدان واقع است. یکی از گره‌‌گاه‌هایی که در خلال انقلاب مشروطیت شکل گرفت و
طی دو دهه همچنان مکانی حساسی به شمار می‌رفت، مجلس شورای ملی و در مقابل
آن میدان بهارستان بود. این میدان از محل‌های عمده گردهمایی و تجمع و شاهد
زد و خورد میان گروه‌‌های تظاهرکننده و قوای دولتی بوده است. میدان
بهارستان بارها دچار تغییر شکل شد و از آن جا که مجلس شورای ملی در ضلع
شرقی میدان واقع است، همواره مرکز تجمع و تظاهرات سیاسی مردم بوده است.
از مهم ترین وقایعی که در این میدان اتفاق افتاد واقعه به توپ بستن مجلس
توسط محمدعلی شاه همچنین تظاهرات مردم علیه خلع دکتر محمد مصدق از نخست
وزیری و عملیات کودتای 28 مرداد سال 1332، قیام سی ام تیر،۱۳۳۱ ترور
حسنعلی منصور، رزم‌آرا و هژیر است. عمارت مسعودیه، باغ نگارستان، مسجد سپه
سالار، ساختمان مجلس و حتی مرکز ساز فروشی‌‌های و همچنین کتابخانه قدیم
سپه سالار، ساختمان وزارت معارف و فرهنگستان اول زبان و ادب پارسی از
کاربری‌‌ها و بناهای ارزشمند پیرامون این میدان به شمار می آیند.
بهارستان نقطه تلاقی دو نسل از مردان سیاست است. آنهایی که بار ها و بار ها
مردم را به زنده باد و مرده باد گفتن، فراخواندند. اینک مجسمه‌ای از
سیدحسن مدرس، اثر استاد گروسی، در مرکز میدان نصب شده‌است.و...
